عشق حق پروردهٔ آغوش او
این نوا از زخمهٔ خاموش او
آنکه نازد بر وجودش کائنات
ذکر او فرمود با طیب و صلوة
مسلمی کو را پرستاری شمرد
بهره ئی از حکمت قرآن نبرد
شفقت او شفقت پیغمبر است
سیرت اقوام را صورتگر است
گفت آن مقصود حرف «کن فکان»
زیر پای امهات آمد جنان
ملت از تکریم ارحام است و بس
ورنه کار زندگی خام است و بس
هستی ما محکم از آلام اوست
صبح ما عالم فروز از شام اوست
حافظ رمز اخوت مادران
قوت قرآن و ملت مادران
اقبال لاهوری